Vereniging & groepsaccommodatie
de Zeilpunter
Vereniging "De Zeilpunter" is een zeilvereniging en groepsaccommodatie nabij Giethoorn. De vereniging heeft als doel het in ere houden van het traditioneel varen met houten punters. Tevens wil de vereniging haar terrein aan de Belterwiede in ere houden om deze mooie plek in Nederland te borgen.
De vereniging telt ruim 100 leden en is afhankelijk van haar vrijwilligers en de inkomsten uit de verhuur. Vriendengroepen, schoolkampen, families en sportverenigingen maken veelvuldig gebruik van deze plek. Gelegen tussen de waterrijke omgeving van de Belterwiede tref je dit unieke paradijs.
De Wieden
Historie
Voor de start van de Vereniging de Zeilpunter is het terrein al decennia lang gebruikt door punterliefhebbers. De vereniging heeft het gekocht van de NCSV (Nederlands Christen Studenten Vereniging) welke er kampen organiseerde voor middelbare scholieren uit het hele land. In de zomervakantie waren er gedurende 6 weken kampen voor jongens of meisjes of gemengde groepen. Die kampen werden ‘geleid’ door studenten van de NCSV die voldoende konden zeilen om met de punters mooie dagtochten te maken. In dezelfde tenten als de huidige sliepen minstens 10 deelnemers met de leiders.
Veel van de oprichters zijn nu, bijna 35 jaar later, ouders en grootouders. Sommigen hebben hun kinderen het enthousiasme voor deze plek met het DNA meegegeven. Met vrienden en andere nieuwe leden is er een nieuwe generatie die de vereniging laat voortbestaan.
De Wieden is een meren- en moerasgebied in de in de Kop van Overijssel. Het is een gergraven laagveengebied. De Belterwijde en Beulakerwijde (ook Belterwiede en Beulakerwiede genoemd) zijn twee grote veenplassen die deel uitmaken van dit natuurgebied. Samen met de Weerribben vormt het Nationaal Park Weerribben-Wieden ter grootte van ca 9500 ha. Samen vormen de beide gebieden één van de belangrijkste moerasgebieden van Europa. Een oppervlakte van 9260 hectare is aangemerkt als Natura 2000-gebied onder de naam Wieden.
Aan het eind van de zeventiger jaren was het ‘over’ met de zeilkampen; de NCSV wilde het terrein verkopen. Een grote groep voormalige leiders, de meeste al enige tijd geen student meer, waren al enkele jaren betrokken bij het terrein en het onderhoud van de boten. Zij hadden hun hart verpand en kochten het met eigen- en geleend geld.
